ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ
Εκει που θ`αλλάζαμε τον κόσμο 37 χρόνια μετά ...πως καταλήξαμε σύντροφοι στα σκατά;;;... Αλήθεια δεν βλέπετε οτι έχουμε χρεοκοπήσει;;; Περιμένετε να σας το ανακοινώσουν αυτοί που μας χρεοκόπησαν;;;
*****
Αγαπητοί φίλοι.
Ονειρευτήκαμε μέσα στη χούντα μια κοινωνία Δημοκρατίας, Ελευθερίας, Ισονομίας, Κοινωνικής Δικαιοσύνης… Τριαντατέσσερα χρόνια μετά τι έχουμε απ΄όλα αυτά;
Ένα κακέκτυπο Δημοκρατίας κοινοβουλευτικό μεν αλλά με ολιγαρχική ανακυκλιόμενη δομή εξουσίας συγκεκριμένων ομάδων. Όπου εναλλάσσονται πρόσωπα από τη μια πολιτικά άσχετα , ανεπάγγελτοι συγγενείς και κουμπάροι χωρίς ικανότητες χωρίς εμπειρίες και γνώσεις στη διαστρωμάτωση της κοινωνίας και των προβλημάτων της , χωρίς όρεξη και πρωτοβουλία, χωρίς ενδιαφέρον για τη χώρα μας και τους ανθρώπους της, χωρίς προβληματισμό και άγχος για το μέλλον αυτού του τόπου, και από την άλλη πρόσωπα και ομάδες που φέρνουν την εξουσία στα μέτρα τους ,υπηρετώντας τα συμφέροντα παράκεντρων εξουσίας ( Σ.Ε.Β.-Τραπεζών-Καρτέλ-Οικογενειών ) ενίοτε και αντικρουόμενα, εξαντλούμενοι στα «εγώ» και την εδραίωση της όποιας εξουσίας κατάφεραν να υφαρπάξουν με την προβολή, τη στήριξη ,την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. και όχι μόνο, χωρίς να αναλαμβάνουν καμία απολύτως ευθύνη.
Ένα καθεστώς «μηχανισμό» της άρχουσας τάξης σχεδόν ρατσιστικό!!!…αφού οι ληστές του δημοσίου χρήματος ατιμώρητοι – ελεύθεροι κατοικοεδρεύουν στις παρυφές αν όχι μέσα στα Υπουργεία, τους Δήμους, τις Νομαρχίες, τις Εφορίες, τις Πολεοδομίες, τα Νοσοκομεία, τα Δασαρχεία κλπ. ενώ τα παιδιά των φαναριών, των τσιγγάνικων καταυλισμών και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων χωρίς μέριμνα και σχολεία, χωρίς υποδομές και κοινωνική πρόνοια βυθισμένα στο περιθώριο και την ανεργία, αργοπεθαίνουν στην δίνη των ναρκωτικών που τη διακίνησή τους «δεν μπορεί» να σταματήσει το κράτος. Οι αστυνομικές διευθύνσεις δεν μπορούν να μάθουν που ,πως, και ποιοι κάνουν τη διακίνηση παρ’όλο που γίνεται οργανωμένα και συστηματικά. Το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης-Εσωτερικών- παραδίδει τους αστυνομικούς, ως «μπράβους-Φιλιπινέζες» των κρατούντων ή ροπαλοφόρους διώκτες φοιτητών-διαδηλωτών-εργαζομένων.
Ένα βάρβαρο καθεστώς που επιτρέπει στα διάφορα καρτέλ, Τράπεζες, μεσάζοντες και παρασιτικά μικροστρώματα συντεχνιών να αισχροκερδούν, όταν άλλα στρώματα του πληθυσμού τα καταδικάζει στην ανέχεια και την ανεργία, σπρώχνοντας τα στο περιθώριο, στο ρουσφέτι, στον εξευτελισμό , την απαξία και την οπισθοδρόμηση.
Μια Δικαιοσύνη αόμματη και βραχυκυκλωμένη να παρακολουθεί παράλυτη την καταλήστευση των εργατικών στρωμάτων και του λαού από εξόφθαλμα φανερά κυκλώματα, γνωστά καρτέλ, περιώνυμα περιβάλλοντα με οφσόρ και χρηματιστήρια, με κουμπάρους στα ασφαλιστικά ταμεία, με νομοθετήματα και προμήθειες. Όταν ο Έλληνας πολίτης γνωρίζει ότι το «φακελάκι» αρχίζει από τους κλητήρες και γίνεται «πακέτο» στα νοσοκομεία, στις πολεοδομίες, τα δασαρχεία κλπ Όταν η υγεία είναι το ζητούμενο του πολίτη που αν δεν πληρώσει πανάκριβα δεν έχει καμιά ελπίδα., στα Νοσοκομεία τα παίρνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες και όχι μόνο(φάρμακο των δύο ευρώ…..πεντακόσια δέκα!!!) Η Δικαιοσύνη μετά από χρονοβόρες διαδικασίες, για καταπατητές, φακελοαποδοχείς, μιζοεισπράκτορες κ.λ.π. βγάζει συνήθως απαλλακτικά πορίσματα! Ενώ ο πολίτης βιώνει την απόλυτη ασυδοσία του κεφαλαίου, της εργοδοσίας, των συντεχνιών, τον εξαναγκασμό στη μίζα ,στο φακελάκι ,στο ρουσφέτι χωρίς να μπορεί να δικαιωθεί ποτέ και πουθενά..
Η Παιδεία χωρίς κονδύλια, μίζερη και άχρωμη χωρίς φωτεινά παραδείγματα και αξίες, χωρίς χώρο και χρόνο προβληματισμού, στοχασμού, πειραματισμού, χωρίς οράματα, μοιράζει χαρτιά χωρίς αντίκρισμα, ενώ οι βουλευτές, οι Υπουργοί «οι σοφοί», οι ανεξάρτητες αρχές, οι πρυτάνεις, οι καθηγητές Πανεπιστημίων, οι μεγαλοδικηγόροι σιωπούν εκκωφαντικά όντας απασχολημένοι στην κατανάλωση των αδέσποτων για όλους αυτούς κονδυλίων – πακέτων – και που πανάκριβα πληρώνει ο ελληνικός λαός. Καμιά αιτιολόγηση, καμιά αξιολόγηση, καμία κριτική, καμία αυτοκριτική, κανείς έλεγχος. Ζήτω η εαυτοδιαχείριση! Τόσο απασχολημένοι όλοι, που ξεχνούν πακέτα στα αζήτητα! Π.χ. τα 33 εκατομμύρια ευρώ για δασοπροστασία το 2007. Μετατρέπουν τις απλές υπηρεσιακές καρέκλες σε έδρες ακριβοθώρητης δήθεν αυθεντίας που κανείς πια δεν αγγίζει. Οχυρώνονται σε θώκους μιας απύθμενης αλαζονείας και μετατρέπονται με μοναδικό τρόπο από υπηρέτες του πολίτη σε σατράπες .Την ώρα που τα κονδύλια στα Πανεπιστήμια γίνονται ferrari ,οι μισθοί των δικαστικών απογειώνονται με δικές τους αποφάσεις, οι μίζες στα Υπουργεία και τους οργανισμούς νομιμοποιούνται ως προμήθειες ,τα Ασφαλιστικά Ταμεία λεηλατούνται, τα προνόμια-μπόνους στα ρετιρέ- στυλοβάτες του συστήματος πολλαπλασιάζονται , η Παιδεία ασφυκτιά η Υγεία αποψιλώνεται, η Επαρχία ερημώνεται, οι βιομηχανικές μονάδες μεταναστεύουν και η ανεργία κουκουλώνεται με τρίωρα, εποχιακά και περιστασιακά μικροπρογράμματα .
Τα ΜΜΕ – κυρίως η Τ.V. κρατική και ιδιωτική- παράγουν και αναπαράγουν τα πιο ευτελή υποπροϊόντα και τα εξαπολύουν ανεξέλεγκτα χωρίς αναστολές, χωρίς φραγμούς, χωρίς σεβασμό ούτε στα παιδιά χωρίς έλεος ως λάσπη σε ανεμιστήρα κατά πρόσωπο στον ελληνικό λαό που χωρίς καμία δυνατότητα παρέμβασης ουσιαστικά τον υποχρεώνουν να υπομένει τον εξευτελισμό των ριάλυτη σόου, των «Βας-Βας» , αλλά και των σοβαροφανών εκπομπών, όπου παρελαύνουν διάφοροι εγωπαθείς «παντογνώστες» αερολόγοι που προσπαθούν διαρκώς να μας πείσουν ότι είμαστε ηλίθιοι
Τα ΜΜΕ ανακυκλώνουν και προβάλουν συνειδητά και ασύδοτα τα ίδια φτηνά πρόσωπα, δοκιμασμένα «λαμόγια», μαέστρους της αερολογίας, «στελέχη» της αρπαχτής, βολεμένα περιβάλλοντα, και συνεπώς αναβαπτίζοντας τα, ανακυκλώνουν την σαπίλα που αποπνέουν . Φιμώνουν συστηματικά κάθε αυθεντική φωνή, στρεβλώνουν, κατακρεουργούν κάθε πραγματική εικόνα και προπαγανδίζουν, υπαγορεύουν, επιβάλουν μια εικονική –σχιζοφρενική , δήθεν «πραγματικότητα» κατά πως τους βολεύει. Ουσιαστικά επιβάλλουν στον ελληνικό λαό πρόσωπα, ιδέες, ήθη, συνήθειες, κυκλώματα, ηγεσίες, και εν ολίγης επιβάλλουν εξουσίες παντός είδους κατά το δοκούν, ενώ το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και οι ηγεσίες των κομμάτων παρακολουθούν με απάθεια την καταρράκωση της αξιοπρέπειας, της κουλτούρας, της λογικής, του τηλεθεατή – πολίτη, αρνούμενοι να αρθρώσουν έστω μια λέξη διαμαρτυρίας, κριτικής, διορθωτικής παρέμβασης πόσο μάλλον να καταλογίσουν ευθύνες ίσως και αποβλέποντας σε ανταποδοτικά οφέλη (τηλεοπτική προβολή).
Τα κόμματα μέσα από στρεβλές ή ανύπαρκτες δομές στην πραγματικότητα προσωποκεντρικά και αλωμένα από αριβίστες ,καιροσκόπους, αναρριχητές, δελφίνους συνωστισμένους που αντιμάχονται για τα οφίτσια, είναι ανίκανα να αφουγκραστούν, να αναλύσουν, να παράγουν πολιτική . Μοιραία αναπαράγουν την κρίση της Ελληνικής κοινωνίας και την επιστρέφουν σε αυτήν επιτείνοντας τα αδιέξοδα με λάθος επιλογές- θέσεις-πολιτικές, άλλοτε συνειδητά άλλοτε ασυνείδητα. Παραδομένα στη μοίρα του προδιαγεγραμμένου δηλαδή στον έλεγχο και τους σχεδιασμούς των παραεξουσιαστικών κέντρων που καμιά σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά στρώματα και τους εργαζόμενους. Με τυχοδιωκτική, μικροπολιτική, ψηφοθηρική λογική, ανέξοδα και τραγελαφικά έχουν μετατρέψει την εξωτερική πολιτική της χώρας σε τηλεοπτικό «ξεβράκωμα» ενώ η εσωτερική πολιτική είναι εντελώς ανύπαρκτη, ένα «χαλασμένο τηλέφωνο»
Οι ηγεσίες των συνδικάτων-ομοσπονδιών στην ουσία εκτελεστικά όργανα κομματικών εντολών, «μετέωρα και διχασμένα πολιτικά παπαγαλάκια» (κόμμα, εγώ, σωματείο) κυριολεκτικά τοποθετημένοι ώστε να φρενάρουν, να ελέγχουν, να αποπροσανατολίζουν, να διχάζουν το εργατοϋπαλληλικό κίνημα και να το βυθίζουν στην απογοήτευση την ηττοπάθεια και την παραίτηση. Πολλοί αποκομμένοι από την εργασία και τα προβλήματα των εργαζομένων έχουν μετατραπεί σε μετρ της ίντριγκας, της διακομματικής τράμπας και της «μικροεξυπηρέτησης» που αυτόβουλα λανσάρονται ως «οι εξ απορρήτων του τάδε…».
Η εκκλησία μέσα στον κρατικό κορβανά εφαρμόζει το σύστημα «τα εμά εμά και τα εσά εμά». Καλά τα πακέτα, οι μισθοί, οι επιχορηγήσεις, οι απαλλαγές, οι δωρεές…αλλά όχι έλεγχο. Κανέναν έλεγχο!.Μα πάνω απ όλα δεν θέλουν να ακούσουν για διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους! Μόνο κορώνες περί φτώχειας εθνικές ευαισθησίες, εράνους(!!!) πάντα ανέξοδα και υποκρισία ανελέητη. Πότε και που θα εξηγήσουν πειστικά στο λαό το πώς διαχειρίζονται κινητή και ακίνητη περιουσία; Πόσα δισεκατομμύρια ευρώ είναι οι περιούσιες πολλών μητροπολιτών; Μπορούν να απαντήσουν; Αν εξαιρέσει κανείς το όποιο θρησκευτικό περιεχόμενο που είναι σεβαστό γύρω από αυτό έχει τυλιχθεί μια Λερναία Ύδρα κρατικοδίαιτη και ανεξέλεγκτη.
Το οικοσύστημα καταστρέφεται .Ποτάμια λίμνες, πηγές, θάλασσες ρυπένονται ανεξέλεγκτα από τα απόβλητα των βιομηχανιών τις αδέσποτες χωματερές-σκουπιδότοπους των Δήμων, αλλά και την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων. Ενώ η χώρα μας υποχρεώνεται να πληρώνει πρόστιμα ,πολύτιμα κεφάλαια ανάπτυξης δηλαδή. Τα δάση καίγονται απ άκρη σε άκρη στο βωμό των οικοπεδοφάγων –καταπατητών με τεράστιες απώλειες στην πανίδα αλλά και τις γεωργικές- κτηνοτροφικές καλλιέργειες και μονάδες, ενώ οι υπεύθυνοι είναι απασχολημένοι με την κατασκευή πισίνων στα καμένα-αναδασωτέα . Οι παραλίες ιδιωτικοποιούνται τσιμεντάρονται και περιφράσσονται ως τσιφλίκια διακεκριμένων τάχα ιδιωτών ή και εν ονόματι της δήθεν «τουριστικής αναβαθμισμένης ανάπτυξης». Ο υδροκεφαλισμός των αστικών περιοχών κυρίως του λεκανοπεδίου (με παγκόσμιο ρεκόρ για χώρα αυτής της έκτασης ο μισός πληθυσμός να αποτελεί μια πόλη!) είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα του άμεσου μέλλοντος. Οι εύφορες περιοχές καταστρέφονται στο βωμό της «ανάπτυξης» Αν δεν ξεκινήσει άμεσα ουσιαστική αποκέντρωση , η κατάσταση θα γίνει περιβαντολογικά μη αναστρέψιμη.
• Αλήθεια υπάρχει Έλληνας που δεν τα γνωρίζει όλα αυτά; Που καθημερινά δεν τα συζητά; Που δεν έχει αγανακτήσει; Που δεν ντρέπεται για την κατάντια μας; Η τήρηση του Συντάγματος σε ποιους έχει ανατεθεί;
• Η Ελλάδα που αλλιώς ονειρευτήκαμε, βυθίζεται διαρκώς όλο και πιο πολύ σε μια ανακυκλιόμενη σαπίλα, όπου ο πολίτης δυσκολεύεται πλέον να αναγνωρίσει τις δικές του ευθύνες. Την Ελλάδα που αλλιώς ονειρευτήκαμε την κυβερνούν άνθρωποι πολιτικά λειψοί με μόνη ενασχόληση την νομή της εξουσίας, χωρίς καμία αξιοπιστία έστω διαχείρισης του εγχώριου πλούτου και των κονδυλίων – πακέτα ΕΟΚ, χωρίς ανάληψη της παραμικρής ευθύνης για τις αλλεπάλληλες εθνικές ήττες και για τα όσα δραματικά γεγονότα συμβαίνουν στη χώρα μας (περιβαλλοντικές καταστροφές, ανεργία, φτώχεια, ναρκωτικά, εγκληματικότητα,… εθνικά ζητήματα).
• Ασφαλώς και υπάρχουν παντού έντιμα πρόσωπα που όμως ως μειοψηφίες τίποτε δεν μπορούν να κάνουν εκτός από το να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, παραχωρώντας ασυνείδητα άλλοθι στους υπεύθυνους της εθνικής κατρακύλας.
• Αγαπητοί φίλοι…της γενιάς του Πολυτεχνείου και όχι μόνο…είναι καιρός να αφήσουμε τις αναστολές, τις συγχύσεις, τις κόντρες, τους εγωισμούς, τη δυσπιστία, την αναμονή, την ηττοπάθεια, τις υπέρμετρες φιλοδοξίες και να αναζητήσουμε επειγόντως διέξοδο από κοινού με υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις – ομάδες – τάσεις – κινήσεις – ρεύματα – στελέχη κομμάτων. Να χτίσουμε ξανά ένα κίνημα από κάτω με αξιοκρατική δομή στελεχών και όργανα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τις κοινωνίας και να διαθέτουν πρόταση εξουσίας που να απεγκλωβίζει τις κοινωνικές δυνάμεις από τα αδιέξοδα και να δείχνει ξεκάθαρα νέους ορίζοντες στο λαό και τη χώρα. Να αναλύσουμε από την αρχή και σε βάθος την διαστρωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας , να ξαναβρούμε τις παραγωγικές δυνάμεις-στρώματα -τομείς Να εντοπίσουμε τα παρασιτικά στρώματα, τις στρεβλώσεις της παραγωγής και της διαχείρισης, τις αδυναμίες σε ελειματικούς τομείς, τις δυνατότητες σε νέες κατευθύνσεις.. Να ιεραρχήσουμε ανάγκες και ζητήματα δόμησης ενός άλλου κράτους χωρίς κέντρα παραεξουσιών. Με μοχλό την αξιοκρατία και την αξιοπιστία θα βοηθήσει τον λαό να απαλλαγεί απ το ραγιαδισμό, το ρουσφέτι, την δυσπιστία, να ξαναβρεί την ελπίδα. Να προτάξουμε τεχνολογίες, έρευνα, επιστήμες, παραγωγικούς τομείς αλλά και την ενίσχυση σε παραδοσιακούς αποδοτικούς τομείς με ιδιαίτερη φροντίδα στο οικοσύστημα και το περιβάλλον. Να αναζητήσουμε δυνατότητες κοινωνικών-παραγωγικών δυνάμεων και τρόπους αξιοποίησής τους. Να βρούμε τρόπους ουσιαστικής ανάπτυξης γεωργικής (Βιοκαλλιέργειες) κτηνοτροφικής (σύγχρονες μονάδες σε περιοχές με εθελοντικό αναδασμό εκτάσεων ή και επιχορηγούμενο με ταυτόχρονη επιμόρφωση και βοήθεια στις μονάδες) και ταυτόχρονα πραγματικής αποκέντρωσης παραγωγικών μονάδων (βιομηχανιών με κίνητρα) και παραγωγικών δυνάμεων. Να αξιοποιήσουμε τη δημόσια και εκκλησιαστική περιουσία (την ακίνητη είτε γεωργικά είτε κτηνοτροφικά είτε τουριστικά αναλόγως την περιοχή τη δε κινητή για την ανάπτυξη κυρίως βασικών υποδομών) ,με μοναδικό στόχο μια ανάπτυξη του τόπου περιβαντολλογικά αποδεκτή, που θα αυξήσει την παραγωγή και την παραγωγικότητα σε αποδοτικούς τομείς. Να στοχεύσουμε στην αποκεντρωμένη ανάπτυξη -οικιστική, τουριστική ,βιομηχανική – εκμεταλλευόμενοι με σχεδιασμό άγονες και βραχώδεις, περιοχές και να αξιοποιούνται προγραμματισμένα οι εύφορες και γόνιμες, για καλλιέργειες και παραγωγικές δραστηριότητες.. Να βρούμε δρόμους εδραίωσης της ισονομίας – ισοπολιτείας – δικαιοσύνης. Να επεξεργαστούμε δηλαδή ένα πρόγραμμα- πρόταση εξουσίας με τακτική και στρατηγική που να στοχεύει στην ανατροπή των παράκεντρων εξουσίας- κυκλωμάτων, στη σωστή διαχείριση, την οικολογική ανάπτυξη σε όλους τους τομείς, την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου με διορατικότητα και φροντίδα για την παιδεία, υγεία, κοινωνικό κράτος. Ένα πρόγραμμα εξουσίας ρεαλιστικό που να απαντά στα σύγχρονα καθημερινά προβλήματα, να ανοίγει δρόμους για τα επόμενα χρόνια και να απαντά με σαφήνεια στα εθνικά ζητήματα . Εδώ πρέπει να πω ότι ήδη υπάρχει προβληματισμός από αξιόλογα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και η επί μέρους προγραμματική σύγκλιση των κομμάτων – ομάδων του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και η εκλογική ενιαία έκφραση δεν είναι σε λάθος δρόμο αλλά χρειάζεται μια βαθύτερη ενοποίηση αυτών των δυνάμεων που θα προκύψει -με αμοιβαίες υποχωρήσεις – ίσως μέσα από ένα συνέδριο επεξεργασίας θέσεων-αξόνων. Η προσέγγιση και άλλων δυνάμεων με ταυτόχρονο άνοιγμα στην κοινωνία και χτίσιμο μιας αξιοκρατικής κινηματικής δομής (με όρια και χρονικούς περιορισμούς των στελεχών στις διάφορες θέσεις του κινήματος ώστε να αποφεύγονται τα γνωστά φαινόμενα ) είναι κυρίαρχα ζητήματα στην παραπέρα ανάπτυξη ενός κινήματος με στόχο να δώσει ξανά αυτοπεποίθηση στον ελληνικό λαό να κερδίσει την εμπιστοσύνη του και να καταπιαστεί σοβαρά και αποτελεσματικά με τα μεγάλα αλλά και τα μικρά προβλήματα Δεν θεωρώ ουτοπία να ξεκινήσουν διεργασίες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ με στόχο ένα κίνημα της ρεαλιστικής οικολογικής Αριστεράς. Βρισκόμαστε κοινωνικά και εθνικά λίγο πριν το ΑΔΙΕΞΟΔΟ! Αν σήμερα είναι αργά…αύριο θα είναι αδύνατον.
• Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως ένα νέο όραμα ρεαλιστικό, ένα πολιτικά συγκροτημένο σχέδιο με βαθιά ανάλυση στην διαστρωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας και τα προβλήματα του τόπου που θα έχει ως βάση τις πραγματικές δυνατότητες του λαού και του τόπου με τακτική σταδιακής κοινωνικοοικονομικής ανέλιξης και στρατηγική που να δομεί εκ θεμελίων την Δημοκρατία να περιφρουρεί την εθνική ανεξαρτησία τη Δικαιοσύνη και τις ελευθερίες του λαού. Μια στρατηγική που να εδραιώνει την Ελλάδα ως σύγχρονη χώρα. Η παγκοσμιοποίηση της νέας τάξης δεν αμβλύνει αντιθέσεις, δεν εξομοιώνει πολιτισμούς, δεν ομογενοποιεί οικονομίες, αλλά πολτοποιεί κάθε εμπόδιο στο δρόμο του κέρδους των πολυεθνικών ,αφανίζει . Και την παρουσία μας ως Ελλάδα δεν πρόκειται να μας την παραχωρήσει κανείς αν μόνοι μας καθημερινά δεν την κατακτούμε.
Η αλήθεια βρίσκεται … «στο ίδιο μήκος κύματος»
Κάθε ανεκπλήρωτη ουτοπία διαρκώς επανέρχεται!
*******
Αυτά γράφαμε τότε... to 2007...
Σήμερα ειναι ακόμα πιο τραγική η κατάσταση...τι θα γίνει λοιπόν;
Πρέπει να χτιστεί ενα Μέτωπο προοδευτικό-Δημοκρατικό με δικλίδες ασφαλείας,με ανακλητά στελέχη και όρκο ευθήνης και απολογίας, με προγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας το συντομότερο δυνατόν...και με τη συμετοχή γνωστών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, του Συριζα, της Εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, μεμονομένοι αγωνιστές,ακόμα και κεντρώων δημοκρατών ...(για το ΚΚΕ δεν ξέρω αν μπορούν να συνεργαστούν το βλέπω δύσκολο)...σε μια προσπάθεια να προλάβουμε τις επερχόμενες Εθνικές τραγωδίες. Λυπάμαι που ακόμα δεν έγινε τίποτε. Ειναι δύσκολο ...αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος...χρειάζεται προσπάθεια και υποχωρήσεις απο όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ωραία μας πουλάκια κελαϊδίστε...