Αγρότης μόνος ψάχνει… και ουρά τα εκκολαπτόμενα Τραγκοειδή-ρουφιανοειδή μπουκάρουν με τα μαρκούτσια να ξεσκίσουν τον άμοιρο που θα σκοντάψει φταίει δε φταίει… και μασουλάν τις επιχορηγήσεις οι ηθοποιοί του κόλου από το Πολιτισμού… και τρώγονται στα μεσημεριανά οι αδερφές της μόδας και της σαπίλας με το σκυλολόι των ακαμάτηδων ταλέντων της τάχα live stil… και ρουφάνε κονδύλια οι ντοπαρισμένοι ποδόσφαιρο-αθληταράδες προς δόξα του κάθε Σωκράτη… και χρεώνουν οι ΔΕΚΟ την πλάτη του αγρότη… και τα καταχονιάζουν στις άπατες λιγδομένες τσέπες οι παπάδες... και βαράει με δύναμη ο ματατζής τον διαδηλωτή για να δικαιολογήσει το εχτρα επίδομα...
Αγρότης μόνος ψάχνει… και συνωστίζονται τα λαμόγια στην ΕΡΤ για να χωρέσουν οι αρεστοί… και χαριεντίζονται οι πολιτικοί –νταβατζήδες με το χρήμα να ρέει μέχρι πλημύρας σαν την ψευτιά και την υποκρισία τους… και γελάει η ποντικομαμή του περίπτερου αντικριστά στον Παρθενώνα χώνοντας δυό ευρώ το μπουκαλάκι το νερό στον «μαλάκα» τον τουρίστα… και ανεμίζει την σοβαροφάνεια σαν τη γραβάτα ο δικηγόρος της διαπλοκής και σου φέρνει την οπτασία "γυμνής πουτάνας με σιδερένια ζώνη παρθενίας"… και χιουμοράκια ειρωνίας ο «αδέκαστος δικαστής» από την εδρα πριν την καμπάνα στον άτυχο χωριάτη που δεν φοράει κολώνια σαν κι αυτόν χωρίς ίχνος σημασίας στην απολογία του…
Αγρότης μόνος ψάχνει… για γυναίκα αν είναι νέος… για τρόπο να μεγαλώσει τα παιδιά του αν είναι μεσήλικας… άνθρωπο να κουβεντιάσει αν είναι γέρος… δένει μόνος το πληγωμένο χέρι του γιατί ο νεαρός γιατρουδάκος φοβάται και τον στέλνει στη πόλη... και γελάει ο συρφετός των πιθηκοειδών του Λεκανοπέδιου-Νταχάου… και σαρκάζει ο βολεμένος πολιτσιάνος -νεάταρνταλ απανταχού των Ελληνικών Άστεων… και δε βαριέσαι τα απονεκρωμένα φραπόγαλοθρεμένα στους κυριλέ πεζόδρομους της αφασίας να στέλνουν μηνύματα με γκρικλις στο πουθενα…
Αγρότης μόνος ψάχνει… γιατί άδειασαν τα χωριά και τα χωράφια…γιατί οι Μπουρδελοκυβερνήσεις διέλυσαν κάθε ελπίδα από την επαρχία… γιατί οι ξεσκισμένες ρόμπες πολιτικοί όλων των αποχρώσεων καταδίκασαν το λαό αδιαφορώντας για την τύχη λαού και τόπου… και έφυγαν τα παιδιά για καλύτερη τύχη άλλοι εξωτερικό άλλοι στο Λεκανοπέδιο… και κατέληξαν άλλοι στα ορυχεία του Βελγίου και άλλες με ανοιχτά τα πόδια στη Συγγρού και το Μπουρνάζι… και εμείνανε στα άγονα και ορεινά αγρότες μόνοι, γέροι απόμαχοι, ταλαιπωρημένοι, καταφρονεμένοι να αγωνίζονται με την ψυχή στο στόμα να κρατήσουν την ύπαιθρο ζωντανή… με σφιγμένα δόντια ,με πείσμα να σκάβουν να φροντίζουν τη γη από συνήθεια… κόντρα στη μοναξιά ,στην απόγνωση , τις συνθήκες και την ανημποριά τους… και ήρθε η ώρα ….
Μαλάκας Έλληνας ψάχνει…να βρει τον εαυτότου... κι εγώ δεν πληρώνομαι... απο αγανάκτηση γράφω... για να μη βάλω φωτιά στην πουτανοκοινωνία της υποκρισίαςκαι της σαπίλας.
ΥΓ Για όλα αυτά δεν φταίνε μόνο οι Τραπεζίτες, οι Κεφαλαιοκράτες, οι πολιτικοί… μήπως αναρωτιέσαι και ποιος άλλος;
Kiklonas 06/12/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ωραία μας πουλάκια κελαϊδίστε...