ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ...κοινώς νταβατζήδες των εργαζομένων!

Είναι ανεπίτρεπτο αυτή την ώρα, που ο επαγγελματικός κλάδος των δημοσιογράφων δέχεται επίθεση απο τους εργοδότες, ορισμένοι επαγγελματίες συνδικαλιστές να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση προς όφελος τους. Είναι ντροπή να επιχειρούν να ρίξουν τις ευθύνες για όποιες παραλείψεις ή παρανοήσεις σε συγκεκριμένα μέλη του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ προσδοκώντας με αυτό τον τρόπο να χαϊδέψουν τα αυτιά των εξαγριωμένων συναδέλφων που βλέπουν το μέλλον τους να απειλείται και ασφαλώς είναι επιρρεπής σε λογής λογής δημαγωγίες και λαϊκισμούς. Εξάλλου οι κύριοι αυτοί, οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, επέλεξαν συνειδητά να ασχοληθούν με το συνδικαλισμό. Δεν τους πήρε κανένας απο το χάρι για να τους βάλει να διεκδικήσουν την ψήφο μας. Και τώρα που ήρθαν τα δύσκολα για χιλιάδες συναδέλφους μας αντί να ασχοληθούν με τα προβλήματα του κλάδου, κρυπτόμενοι πίσω απο ιστολόγια και ιστοσελίδες, διαδίδουν ανυπόστατες φήμες, στο πλαίσιο της προσπάθειάς τους να συγκεντρώσουν με την κομματική παράταξη που τους υποστηρίζει (ή μήπως τους καθοδηγεί?) νέους ψηφοφόρους για τις επικείμενες εκλογές του Μαϊου. Σε όλους αυτούς και αυτές θα υπενθυμίσουμε ένα απόσπασμα απο την ομιλία του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα το 1838:

Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Και μ' αυτόν τον τρόπο κανείς δεν ήθελε ούτε να συνδράμει ούτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε ένα αρχηγό και μίαν κεφαλή. Άλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο και ο άλλος το άλλο. Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά την γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται ούτε τελειώνει.

Κάπως έτσι λειτουργούν σήμερα και οι εκλεγμένοι με την ψήφο του κόμματος συνδικαλιστές της ΕΣΗΕΑ. Τρανό παράδειγμα της λογικής "οτι δεν μπορώ να ελέγξω το καπελώνω ή το σαμποτάρω" ο Παναγιώτης Ράμος που εκλέγεται στο ΔΣ επειδή έτσι θέλει το ΚΚΕ! Το επαγγελματικό μας μέλλον δηλαδή αφήνεται στις διαθέσεις και την πολιτική γραμμή των κομμάτων;;; Κι εμείς θα πρέπει να δεχτούμε αδιαμαρτύρητα αυτή την κατάσταση... Θα πρέπει να επιτρέψουμε σε όλους αυτούς τους επαγγελματίες συνδικαλιστές με τις 2 και 3 δουλειές ο καθένας να διαχειρίζονται την τύχη μας; Ο χορτάτος τον πεινασμένο δεν τον σκέφτεται ποτέ, άρα είναι ουτοπία να περιμένουμε να νοιαστούν αυτοί οι κύριοι και οι κυρίες για τους εκατοντάδες ανέργους που θα προκύψουν απο την διαπλεκόμενη πολιτική των κομμάτων. Των ίδιων κομμάτων που τους υποστηρίζουν όταν βάζουν υποψηφιότητα και με ύφος μοναδικών θεατρίνων μας ζητούν την ψήφο μας υποσχόμενοι να δουλέψουν για τον κλάδο μας. Απο που να δουλέψουν όμως, απο το σπίτι ή απο τα γραφεία του; Τώρα είναι η ώρα να τους στείλουμε στον αγύριστο όλους αυτούς και να δημιουργήσουμε ένα νέο προεδρείο με ανθρώπους ικανούς και αποφασισμένους να εργαστούν για το καλό όλων μας. Κλείνοντας να θυμίσουμε και μια άλλη φράση του ποιητή μας Κωνσταντίνου Καβάφη, σε όλους αυτούς τους επαγγελματίες συνδικαλιστές: "Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις τούτο προσπάθησε, τουλάχιστον, μην την εξευτελίζεις"
Ανάρτηση των http://anergoidimosiografoi.blogspot.com/
για τη μεταφορά...galaxiako