ΚΟΜΑΝΤΑΝΤΕ ΜΑΡΚΟΣ

Aναδημοσίευση απο Siera Maestra
Αυτός είναι ο Marcos.. ''Μπορούσα να τα έχω όλα για να μην έχω τίποτα, αποφάσισα να μην έχω τίποτα για να τα έχω όλα.'' Ραφαέλ Σεμπαστιάν Γκιγιέν Βισέντε. Γεννήθηκε το 1957 στο Ταμπίκο, σπούδασε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο UNAM και δούλεψε σαν πανεπιστημιακός. Το διδακτορικό του αφορούσε τα σχολικά βιβλία ως ιδεολογικό μηχανισμό. Αυτός, λένε πως είναι, ο υποδιοικητής Μάρκος. Ο ίδιος υποστηρίζει: «ονομάζομαι Μάρκος Μόντες ντε λα Σέλβα, γιος του γερο-Αντόνιο και της δόνια Χουανίτα, αδερφός του γιου Αντόνιο, της Ραμόνα και της Σουζάνα, θείος της Τονίτα, του Μπέτο, της Έβα και του Εριμπέρτο», ότι «γεννήθηκα σε ένα αντάρτικο στρατόπεδο που λεγόταν ‘Κρύα Νερά’, στη ζούγκλα της Λακαντόνα, στην Τσιάπας, τον Αύγουστο του 1984…» ότι «από τότε που γεννήθηκα έχω συνωμοτήσει ενάντια στις σκιές που σκεπάζουν τον ουρανό των Μεξικανών…» και ότι «… πριν γεννηθώ, κι ενώ μπορούσα να τα έχω όλα για να μην έχει τίποτα, αποφάσισα να μην έχω τίποτα για να τα έχω όλα…».

«Οι λευκοί τον κατηγορούν ότι είναι μαύρος. Ένοχος.
Οι μαύροι τον κατηγορούν ότι είναι λευκός. Ένοχος.
Οι απευθείας απόγονοι των Ισπανών τον κατηγορούν ότι είναι ιθαγενής. Ένοχος.
Οι ιθαγενείς προδότες τον κατηγορούν ότι είναι μιγάς. Ένοχος.
Οι φαλλοκράτες τον κατηγορούν ότι είναι φεμινιστής. Ένοχος.
Οι φεμινιστές τον κατηγορούν ότι είναι φαλλοκράτης. Ένοχος.
Οι κομμουνιστές τον κατηγορούν ότι είναι αναρχικός. Ένοχος.
Οι αναρχικοί τον κατηγορούν ότι είναι ορθόδοξος κομμουνιστής. Ένοχος.
Οι αγγλόφωνοι τον κατηγορούν ότι είναι ισπανόφωνος. Ένοχος.
Οι αντισημίτες τον κατηγορούν ότι είναι υπέρ των Εβραίων. Ένοχος.
Οι Εβραίοι τον κατηγορούν ότι είναι υπέρ των Αράβων. Ένοχος.
Οι Ευρωπαίοι τον κατηγορούν ότι είναι Ασιάτης. Ένοχος.
Αυτοί που θέλουν να γίνουν κυβέρνηση τον κατηγορούν ότι θέλει να κάνει πάντα αντιπολίτευση. Ένοχος.
Οι ρεφορμιστές τον κατηγορούν ότι είναι ακραίος. Ένοχος.
Οι ακραίοι τον κατηγορούν ότι είναι ρεφορμιστής. Ένοχος.
Η ‘ιστορική πρωτοπορία’ τον κατηγορεί ότι απευθύνεται στην κοινωνία των πολιτών και όχι στο προλεταριάτο. Ένοχος.
Η κοινωνία των πολιτών τον κατηγορεί ότι ενοχλεί την ησυχία της. Ένοχος.
Το Χρηματιστήριο τον κατηγορεί ότι του χαλάει το μεσημεριανό. Ένοχος.
Η κυβέρνηση τον κατηγορεί ότι προκαλεί αύξηση στην κατανάλωση των φαρμάκων για το έλκος στα υπουργεία. Ένοχος.
Οι σοβαροί τον κατηγορούν ότι κάνει πλάκα. Ένοχος.
Οι πλακατζήδες τον κατηγορούν ότι είναι σοβαρός. Ένοχος.
Οι μεγάλοι τον κατηγορούν ότι είναι παιδί. Ένοχος.
Τα παιδιά τον κατηγορούν ότι είναι μεγάλος. Ένοχος.
Οι ορθόδοξοι αριστεροί τον κατηγορούν ότι δεν καταδικάζει τους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες. Ένοχος.
Οι θεωρητικοί τον κατηγορούν ότι είναι πρακτικός. Ένοχος.
Οι πρακτικοί τον κατηγορούν ότι είναι θεωρητικός. Ένοχος.
Όλοι τον κατηγορούν για ότι τους έρθει στο κεφάλι. Ένοχος.»
«Σχετικά με όσα ακούγονται για το αν ο Μάρκος είναι ομοφυλόφιλος: Ο Μάρκος είναι γκέι στο Σαν Φρανσίσκο, μαύρος στη Νότια Αμερική, ασιάτης στην Ευρώπη, μεξικανός των ΗΠΑ στο Σαν Ισίδρο, αναρχικός στην Ισπανία, Παλαιστίνιος στο Ισραήλ, ιθαγενής στους δρόμους του Σαν Κριστομπάλ, αλητοπαρέα στη Νέζα, ροκάς στην πανεπιστημιούπολη, εβραίος στη Γερμανία, συνήγορος του πολίτη στο Υπουργείο Άμυνας, φεμινιστής σε πολιτικά κόμματα, κομμουνιστής στη μεταψυχροπολεμική εποχή, κρατούμενος στη Σινταλάπα, ειρηνιστής στη Βοσνία, ιθαγενής Μαπούτσε στις Άνδεις, δάσκαλος του συνδικάτου CNTE, καλλιτέχνης χωρίς γκαλερί ούτε πορτοφόλι, νοικοκυρά ένα Σάββατο βράδυ σε οποιαδήποτε γειτονιά οποιασδήποτε πόλης οποιουδήποτε Μεξικού, αντάρτης στο Μεξικό του τέλους του 20ου αιώνα, απεργός στη Συνομοσπονδία Εργατών Μεξικού, ρεπόρτερ που κλείνει ‘τρύπες’ στις μεσαίες σελίδες, φαλλοκράτης στο φεμινιστικό κίνημα, γυναίκα μόνη στο μετρό μετά τις 10 το βράδυ, συνταξιούχος που διαμαρτύρεται στην κεντρική πλατεία, αγρότης χωρίς γη, περιθωριακός εκδότης, φοιτητής, διαφωνών με το νεοφιλελευθερισμό, συγγραφέας χωρίς βιβλία ούτε αναγνώστες, και βέβαια Ζαπατίστα του Νοτιοανατολικού Μεξικού. Τελικά ο Μάρκος είναι ένα οποιοδήποτε ανθρώπινο ον, σε αυτό τον κόσμο. Ο Μάρκος είναι όλες οι καταπιεσμένες μειονότητες που αντιστέκονται, εκρήγνυνται και λένε ‘Φτάνει πιά!’. Όλες οι μειονότητες την ώρα που πρέπει να μιλήσουν, και όλες οι πλειονότητες την ώρα που πρέπει να σωπάσουν και να υπομείνουν. Όλοι οι αποκλεισμένοι που αναζητούν ένα λόγο, το λόγο τους, αυτό που ξαναδίνει την πλειοψηφία στους αιώνια διασπασμένους – εμάς. Ότι ενοχλεί την εξουσία και τις καθησυχασμένες συνειδήσεις – αυτό είναι ο Μάρκος..
Σίσσυ Αποστόλου
Για την μεταφορά antromeda-galaxiako