ΣΤΟΝ ΑΡΗ

Zάβωσε* ο πόνος την καρδιά, τη σκόρπισε κομμάτια

Σήκωσε ο πόθος τα βουνά, η απόφαση τα ελάτια.

Σκάλωσε η λευτεριά ψηλά στην Πίνδο ανταρτομάννα

Βρήκε η ζωή `λατόριζα κι ο θάνατος αφάνα.

*

Βρήκε ο ιδρώτας λαγκαδιά τ’ όνειρο να ποτίσει,

Η πέτρα η άνυδρη σκοπό και τρόπο για ν’ανθίσει!

Βρήκε το δάκρυ την πληγή κι ο πόνος αποκούμπι,

η μάνα βρήκε στ’ορφανό προσηλιακό λαγούμι.
*

Πέρασες λίβας στα ζερβά, βοριάς μες τα προσήλια

Ζητιάνος κλέφτης σ΄ουρπακιές ** μερώνοντας αγρίμια.

Στα ξέφωτα σταυραετός, στ’ απόσκια ηλιαχτίδα.

Τώρα λυχνάρι οδηγητής τις νύχτες στη Λοκρίδα.
*

Κι έδωκες τ`όραμα στο νιό και στο λαό τραγούδι

Στο σύντροφο το φλάμπουρο, τον τρόπο, το ταμπούρι.

Τ’αποσταμένου δύναμη, του στριμωγμένου στράτα

Και στους αντάρτες τ’ άρματα με το σκοπό σταράτα.
*

Αντίκρισες στ’αστέρια του βορρά την Ατλαντίδα

Μάτωσες, ούρλιαξες, ανάθεμα στην προδοσία

Έχω παιδιά στ’αμπάρια είπες…και για νίκη ελπίδα.

Έμεινες στοιχειωμένος μαχητής ως τη ΘΥΣΙΑ!
*

Ήσουν αγνός, αληθινός, μια θυμαριά πεζούλας

Μα σάπισαν τα όνειρα θολά νερά της γκούρας1*.

Κι έγινες τώρ’αυτόφωτη των φαραγγιών βοστίνα***

Κι ο αγώνας σου απαλόκεδρος βαθύρριζος για `ΚΕΙΝΑ!

1973 – 2005

* ζάβωσε : στράβωσε, χάλασε., τρελάθηκε.

** ουρπακιά : ρουπακιά -δύσβατο ,άγριο δάσος

*** βοστίνα : λουλούδι του βουνού που μοιάζει στο νάρκισσο

1* γκούρα : εδώ ως μεγάλο ρέμα-για την Ήπειρο- και όχι πηγή