Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΛΑΤΡΕΜΕΝΟ ΜΑΣ ΑΔΕΡΦΟ


Αγαπημένε μας αδερφέ.Εσύ ο αγωνιστής ,ο θαρραλέος,το παιδί του
Πολυτεχνείου ο ασυμβίβαστος...σε όλα τα κακά που έβλεπες για τη χώρα και όλο τον κόσμο.Εσύ έβλεπες αυτά που εμείς δεν βλέπαμε...
Ήταν η μοίρα,ήταν το πεπρωμένο,ήταν να φύγεις και έφυγες.Έφυγες με δύναμη,περήφανος,χωρίς να πεις κουβέντα,έφυγες σαν αετός...
Ανέβηκες εκεί πάνω στο βουνό, ναι,εκεί ψηλά για να πεις το τελευταίο σου αντίο...
στην οικογένεια σου,στα αδέλφια σου,στους φίλους σου,στους μαθητές σου..
Αδερφέ μας,μας λείπεις,πονάμε...αλλά ξέρουμε ότι είσαι καλά εκεί πάνω μαζί με άλλες
αγαπημένες ψυχές...
Να μας περιμένεις ,πόσα πολλά έχουμε να πούμε ...όλα αυτά που δεν προλάβαμε.
Θα ανταμώσουμε ξανά,θα στρώσουμε τραπέζι,μεγάλο γλέντι,ναι,αδερφέ μας...
Πολλά φιλιά...

Καλή αντάμωση,
οι αδερφές σου
Κωσταντίνα
Βησσαρία
Αθηνά
Ανδρονίκη

Σου αφιερώνουμε τραγούδια αγαπημένα...






Σε αγαπάμε...