αφιέρωμα

Αφιερωμένο στον Ελληνα  επισκέπτη-αναγνώστη 
απο τους: kiklona,anarxo, antromeda, anarxosimoriti,diaskronos
******************************************
 ΠΕΛΑΣΓΟΣ

Τ` όνομά σου μαζεύω σε ήχους και θραύσματα
Σ` ακρόπλωρα βυθισμένα , σπασμένα μάρμαρα
Σε αγορές και προβλήτες που φτηνά ξεπουλάνε
Λωτοφάγοι σαν πραμάτεια κοινή και γελάνε
*
Τα Ποσειδώνια μάτια σου βλέπω εντοιχισμένα
Στο Μετρό, σε Μουσεία βουβά, στοιχειωμένα
Στου Φειδία τ’ αγάλματα τ’ ακρωτηριασμένα
Τα λειψά και στημένα , με σιωπή κλειδωμένα.
*
Τη μορφή σου αναπλάθω, το χαμένο σου βάθος
στο σβησμένο απ’ τα βάθρα Πραξιτέλειο πάθος
Σε ναούς των Αρχαίων, των ριγμένων ως λάθος
Όπου οι βάρβαροι στήνουν παράγκες! Τι άθλος!
*
Τη ζωή σου ανιχνεύω σαν Αρχαία λατρεία
Μυθική και σπουδαία στην Κνωσό και τη Θήρα
Τώρα ζεις ως λαθραία και φτηνή παρωδία
Τραγική και μοιραία ,μια παράσταση στείρα.
*
Την ψυχή σου καλώ στις στοές του Αχέροντα
Πελασγέ μου, και στέλνω δέσμες βέλη του Έρωτα
Δεσμά και τάρταρα σπάσε μ’ αστραπές του Διός
Φανερώσου ως Ήλιος και πάλι , μ`Απολλώνιο φως!
   2007